Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Nie masz konta?
Zarejestruj się
Advertisement
Zarejestruj się
Harry Potter Wiki
Harry Potter Wiki
10 686
stron
w: Czarodzieje
polski

Czarodziej

Edytuj

Czarodziej (ang. Wizardkind) — osoba, która urodziła się z magicznymi zdolnościami. Nie trzeba było pochodzić z rodziny czarodziejskiej, by mieć owe zdolności. Odnosiło się to też w drugą stronę – czasami osoba, której przodkowie byli czarodziejami, sama nie przejawiała magicznych zdolności.

Czarodziej już od najmłodszych lat objawiał swój magiczny potencjał. Łatwo było te zdolności zauważyć, ponieważ zdarzały mu się przypadkowe wybuchy magii, zwane magią przypadkową, które czarodziej uczył się kontrolować. Gdy był już na tyle gotowy, by poszerzać swoje umiejętności, rozpoczynał naukę w Szkole Magii (np. w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, Akademii Magii Beauxbatons, Instytucie Magii Durmstrang). Rozpoczynał naukę w wieku 11 lat (a chodził do niej mniej więcej do ukończenia pełnoletności, w świecie magii – 17 lat).

Gdy kończył 11 lat, mógł czarować tylko w szkole – poza nią do czasu ukończenia pełnoletności nie można było używać zaklęć (chyba że doszłoby do sytuacji zagrożenia życia). Do tego czasu na każdym czarodzieju ciążył namiar, który pozwalał kontrolować niepełnoletnią osobę.

Także w wieku 11 lat wybierało się różdżkę (a właściwie to różdżka wybierała czarodzieja) – magiczny atrybut, przez który wyzwalana była moc magiczna tak, by można ją było kontrolować. Dzięki różdżce można było używać zaklęć (bez niej także, lecz potrafili to tylko najpotężniejsi czarodzieje, między innymi Albus Dumbledore).

Statusy krwi czarodziejów[]

  • Czarodziej, który urodził się od matki czarownicy i ojca czarodzieja (oboje czystej krwi) – był nazywany czarodziejem czystej krwi. 
  • Urodzony od matki mugolki/mugolaczki/charłaczki lub półkrwi i ojca czystej krwi bądź odwrotnie był nazywany czarodziejem półkrwi. Było tak też, gdy jeden rodzic był mugolem/mugolakiem/charłakiem, a drugi był przynajmniej półkrwi.
  • Czarodzieje, których oboje rodzice byli mugolami, nazywani byli mugolakami, jednak istniało obraźliwe określenie „szlama”, które nadane zostało przez wyznawców czystej krwi (tak Draco Malfoy nazywał Hermionę Granger).
  • Jeśli zdarzyło się, że w czarodziejskiej rodzinie urodził się człowiek niemagiczny lub z bardzo ograniczonymi zdolnościami, nazywany był charłakiem (przykładem charłaka jest Argus Filch – woźny w Hogwarcie).

Status czarodziejski nie wpływał na zdolności i umiejętności magiczne. Wyjątkiem był charłak, który miał bardzo ograniczone możliwości w czarowaniu.

Fizjologia[]

Fizjologia czarodziejów nieco różniła się od fizjologii mugoli. Czarodziej inaczej niż mugol odczytywał skutki kontaktu z magicznym stworzeniem, np. kiedy został zaatakowany przez szczuroszczeta. Czarodzieje nie dawali się zwieść pewnym typom magii i magicznym barierom, które były skuteczne w przypadku zwykłych ludzi.

Czarodzieje potrafili uleczyć „przyziemne” choroby i urazy, jednak nie mieli takiej możliwości, kiedy problem był natury magicznej. Znaczy to, że czarodziej mógł zachorować na to samo, co mugol, ale czarodziej mógł to wyleczyć, kiedy mugol takiej możliwości już nie posiadał. To samo dotyczyło urazów spowodowanych przez stworzenia – czarodziej przetrwał ukłucie skorpiona, który mógłby zabić mugola, podczas gdy czarodziej mógłby umrzeć, gdyby został ugryziony przez Jadowitą Tentakulę.

Podtypy[]

Niektórzy czarodzieje wykazywali specjalne cechy wrodzone (lub nabyte), które czyniły ich wyjątkowych w swoim rodzaju.

Wrodzone zdolności[]

Jasnowidz[]

510

Sybilla Trelawney, nauczycielka wróżbiarstwa w Hogwarcie

Niektórzy czarodzieje rodzili się ze zdolnościami wykraczającymi poza umiejętności przeciętnego czarodzieja. Jasnowidzowie, na przykład, posiadali umiejętność wglądu w wydarzenia mające miejsce w przyszłości. Osiągali to poprzez wizje i sny lub dzięki wróżbom z obiektów fizycznych, takich jak np: fusy z herbaty, kryształowa kula czy karty tarota. Znani jasnowidze to Sybilla Trelawney i jej babka, Kasandra oraz Gellert Grindelwald.

Metamorfomag[]

Inni czarodzieje mogli mieć możliwość zmiany tylko wyglądu fizycznego, a nie cielesnego. Ten typ czarodziaja był nazywany metamorfomagiem. Taki czarodziej mógł zmienić kształt nosa, kolor włosów oraz inne cechy wyglądu, bez użycia zaklęć czy eliksirów. Znani metamorfomadzy to Nimfadora i Teddy Lupin.

Wężousty (komunikujący się ze zwierzętami)[]

Harry i wąż

Harry Potter rozmawiający z wężem

Niektórzy czarodzieje i czarownice posiadali zdolność rozmawiania ze zwierzętami. Na przykład wężouści potrafili rozmawiać z wężami. Ta zdolność była niezwykle rzadka. Salazar Slytherin był znanym wężoustym, a jego potomkowie, tacy jak Lord Voldemort, odziedziczyli tę cechę. Harry Potter również nabył tę umiejętność, gdy część duszy Voldemorta związała się z nim tej nocy, kiedy Tom próbował zabić Harry'ego.

Rubeus Hagrid wykazał się niesamowitą zdolnością komunikacji i tworzenia więzi z wieloma zwierzętami, m.in. z akromantulą Aragogiem, smokiem Norbertem czy olbrzymem Graupem. Być może nie jest to prawdziwa magiczna cecha, lecz jedynie dar, zwykły talent interpretowania zachowań zwierząt, który teoretycznie mogliby posiadać również mugole.

Newton Skamander również posiadał niezwykły talent komunikacji z magicznymi stworzeniami, m.in. potrafił poskramiać smoki, zaprzyjaźnił się z nieśmiałkami i gromoptakiem, prawie uspokoił obskurusa oraz umiał złapać żmijoptaka.

Nabyte zdolności[]

Animag[]

Animagus

Minerwa McGonagall zmieniająca się w kota.

Nabytą przez niektórych czarodziejów zdolnością było to, że potrafili zmienić się w zwierzęta. Czara Mara, bohaterka baśni Czara Mara i jej gdaczący pieniek, była animagiem z umiejętnością przemiany w królika[1], a Minerwa McGonagall potrafiła przemienić się w kota. Pierwszym znanym animagiem był Falco Aesalon, który przemieniał się w sokoła.

Animag musiał być zarejestrowany w ministerstwie, ponieważ czasem przemiany mogły pójść bardzo źle. Mimo to istnieli również niezarejestrowani animagowie. Przykładami są James Potter, który zamieniał się w jelenia; Syriusz Black, który zamieniał się w dużego czarnego psa; Peter Pettigrew, który zmieniał się w szczura oraz Rita Skeeter, która zamieniała się w żuka, by zbierać informacje do artykułów.

Posługujący się legilimencją i oklumencją[]

Snape

Snape w trakcie lekcji oklumencji w 1995 roku

Czarodzieje posługujący się legilimencją potrafili wtargnąć do umysłu innej osoby, wydobywać z niego wspomnienia i uczucia. Mugole określali te zdolności jako czytanie w myślach.

Aby uchronić się przed legilimencją, czarodzieje stosowali oklumencję, która polegała na wyzbyciu się emocji i zamknięciu umysłu. Severus Snape dawał lekcje oklumencji Harry'emu Potterowi na jego piątym roku nauki.

Ciekawostki[]

  • Chociaż nauka i warunki życia w świecie czarodziejów wydają się być w dość dużym stopniu zacofane w stosunku do świata mugolskiego, czarodzieje żyli o wiele dłużej od mugoli.
  • Niektórzy mugole nazywają czarownice wiedźmami. Można to zauważyć chociażby w rymowance śpiewanej przez Modesty. Określenie to jest jednak używane najczęściej w charakterze obraźliwym. Natomiast w stosunku do czarodziejów takim określeniem jest magik, którego użył Vernon Dursley w stosunku do Jamesa Pottera.

Występowanie[]

Przypisy

  1. ↑ Baśnie Barda Beedle'a
Deutsch English Español Français 日本語 Русский
Treści społeczności są dostępne na podstawie licencji CC-BY-SA, o ile nie zaznaczono inaczej.
Advertisement

Fan Feed

More Harry Potter Wiki